سلام،
شما هم فکر میکنید معمولی بودن بده؟ یا متوسط بودن فایده نداره؟!
این یه ویدئو معمولی، درباره جرأت معمولی بودنه!!
حتما تا حالا واژه کمال گرایی به گوشتون خورده! توی این ویدئو قراره بیشتر باهاش آشنا بشیم…
اول از هر چیزی باید بدونیم کمالگرایی همیشه بد نیس و ما دو نوع کمالگرایی داریم کمالگرایی ناسالم یا آسیب زا و کمالگرایی سالم!
کمال گرایی ناسالم:
اول میریم سراغ کمال گرایی ناسالم یا آسیب زا،
تو این نوع کمالگرایی فرد یه سری افکار و باور هایی داره که باعث میشه استاندارد های سخت گیرانه و دور از واقعیت برای خودش یا دیگران تعیین کنه و همیشه به سختی تلاش می کنه تا به اون معیارهای دشوار دست پیدا کنه و خودش رو دائم بر اساس دستاورد ها و موفقیت هاش ارزیابی میکنه!
یعنی ارزشمندی خودش رو به میزان موفقیت ها و دستاورد هاش میدونه و همیشه خودش را با افراد موفق مقایسه میکنه بدون توجه به شکست ها و ناکامی هایی که اون افراد در مسیرشون تجربه کردن!
این افراد اغلب احساس میکنند نمیتونن به اون معیارهای دشوار دست پیدا کنند. و درحالی که برای دست‌یابی به آنها تلاش میکنند دائما از شکست هراس دارند. به شدت از شکست و اشتباه کردن میترسه چون هویت و ارزشمندی خودش را به دستاورد ها و موفقیت هاش گره زده و میگه من چیزی جز نتیجه کارهام نیستم پس اگه کارها خوب پیش بره من خوبم اگه خراب بشه من یه آدم بی عرضه و بی ارزشم!
این باعث میشه این افراد از تکالیف اجتناب کنند چون ترس از شکست احتمالی اونها رو فلج کرده. ترس از شکست هسته اصلی کمال گرایی ناسالمه.
حتی وقتی که به معیار هاشون میرسن اغلب موفقیت شون رو دست کم میگیرن و میگن شاید هدفت به اندازه کافی سخت نبوده! یا هرکسی دیگه هم میتونست به اون برسه، بنابراین دفعه بعد هدف بزرگتری انتخاب میکنه!
البته تعیین اهداف و معیار هایی که دوس داری بهش برسی یه بخش طبیعی زندگیه، درواقع کمال گرایی زمانی مشکل ساز میشه که وقتی به اون معیارهاتون نمیرسید به شدت خودتون رو سرزنش کنید! فرد کمال گرا همیشه در حال سرزنش کردن خودشه و به هدف هایی که به اون ها نرسیده فکر میکنه، باور این افراد اینه که من به اندازه کافی خوب نیستم! من باید کامل و بی نقص باشم تا ارزشمند بشم!
من کافی نیستم مگر اینکه به اون هدف برسم یا اون موفقیت و دستاورد رو کسب کنم!
افراد کمالگرا معمولا روی جنبه های منفی زندگی تمرکز میکنند و فقط به هدف هایی فکر میکنند که بهشون نرسیدن و موفقیت هاشون را به یاد نمی آورند یا زود فراموش میکنن!
اونها معمولا خودشون را به دلیل شکست هاشون تحقیر میکنن و دائما با جملات انتقادی خودشون را ملامت میکنند.
فردی که کمالگرایی آسیب زا داره خودگویی های منفی داره مثل اینکه من باید اونکارو بهتر انجام میدادم، یا چون در امتحان نمره خوب نگرفتم یه فرد شکست خورده ام من چقدر احمقم! پیش بینی های اضطراب آور با خودش داره مثلا اگه قبول نشم چی میشه؟!
اگه نمره ام خوب نشه چی؟! من خیلی عقبم نمیرسم!
این افراد حساسیت بیش از حد به نظرها و انتقادات دیگران دارن و خیلی به نظرات دیگران اهمیت میدن! همیشه نگران قضاوت دیگرانن برای همین همیشه اضطراب دارن و آروم و قرار ندارن.
از اونجایی که از شکست و اشتباه کردن میترسه از ترس این که کارش کامل و بی نقص نباشه انقدر دست رو دست میذاره تا شرایط ایده ال بشه! و ممکنه بهونه هایی بیاره مثل اینکه الان تمرکز ندارم الان مودش نیست الان شرایط خوب نیست و اینجوری کارهاش رو پشت گوش میندازه و از موقعیت هایی که براش چالش داره اجتناب میکنه و اهمال کاری میکنه و این باعث میشه زمانش رو از دست بده…
کمالگرایی ناسالم در جنبه های مختلف زندگی میتونه پیامدهای منفی داشته باشه مثلا :
دچار اضطراب، افسردگی بشه .
به انزوای اجتماعی رو میاره!
بیشتر وقتش فقط در یک زمینه خاص مثلا شغلش میذاره واز روابطش غافل میشه
فعالیت های لذت بخش مثل تفریح را بی ارزش میدونه چون آنها رو مرتبط با هدفش نمیبینه!
دچار بی خوابی، احساس خستگی و کوفتگی همیشگی، گرفتگی عضلات، دردهای عصبی میشه!
تمرکز نداره، نشخوار ذهنی میکنه ومدام به اشتباهی که در یک کار مرتکب شده فکر میکنه!
مدام خودشو سرزنش میکنه و عزت نفش پایین میاد
یک کار را چند بار چک میکنه، مثلا یک پیام را قبل از ارسال بارها و بارها می خونه تا درمورد درست بودنش مطمئن بشه، یا اینکه یک متن را چندین بار مینویسه و ویرایش میکنه،
زمان زیادی برای انجام کارهاش صرف میکنه
از انجام تکلیف اجتناب میکنه، کارها و تکالیف را به تاخیر میندازه (اهمال کاری ) تا حدی که ممکنه بقیه بهش بگن تو تنبلی یا خودش بگه من آدم تنبل و بی عرضه ای هستم! اما باید حواسمون باشه پشت این اهمال کاری کمالگرایی ناسالم نباشه!
بیش از حد با وجدان و مسئولیت پذیره!
خودشو قضاوت میکنه و دائم نگران فضاوت دیگران درباره خودشه.
همیشه ناراضیه چون به معیارهای دشوارش نمیرسه…
کمال گرایی سالم:
در عوض کسایی که کمالگرایی سالم دارن اهداف واقع بینانه دارن و عملگرا اند، یعنی اهدافش رو ریز و کوچک میکنه و به قدم های کوچکتر تبدیلش میکنه و هر روز یک قدم به سمت هدفش برمیداره!
و به خاطر اینکه خودشو پذیرفته و ارزشمندی خودش رو وابسته به نتیجه کارها و دستاوردهاش نمیدونه، به شکست به چشم تجربه نگاه میکنه برای همین با میل و اشتیاق درونی برای رسیدن به هدفش تلاش میکنه!
اگه با این توضیحات متوجه شدین شما هم کمالگرایی آسیب زا دارین، ویدئو بعدی درباره اینه که چطور میتونیم کمالگرایی ناسالم رو به کمالگرایی سالم تبدیلش کنیم!
مرسی از وقتی که گذاشتین، ویدئو بعدی میبینمتون.
